یکی از مواردی که بر اساس آیین نامه تضمینات معاملات دولتی به عنوات تضمین مجاز شناخته شده است سفته است.
هیئت وزیران در جلسه مورخ ۴/۸/۱۳۸۲ بنابه پیشنهاد شماره ۵۳۲۱۲/۱۰۱ مورخ ۲۸/۳/۱۳۸۲ سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور و به استناد ماده (۶) قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت ـ مصوب ۱۳۸۰ـ آیین نامه تضمین برای معاملات دولتی را تصویب نمود:
بر اساس ماده3 آن انواع ضمانت های معتبر در معاملات دولتی به شرح زیر است:
الف ـ ضمانت نامه بانکی.
ب ـ ضمانت نامه های صادرشده از سوی موسسات اعتباری غیربانکی که دارای مجوز لازم ازطرف بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران هستند.
ج ـ وجه نقد.
د ـ سفته با امضای صاحبان امضای مجاز با مهر شرکت.
ه- سایر
همانگونه که میدانید بند "د" سفته با امضای صاحبان امضای مجاز با مهر شرکت را به عنوان تضمین مجاز معرفی کرده است براساس بند "ب" ماده 5 برای تضمینهای مازاد بر 30 میلیارد ریال 5 درصد تضمین اخذ میشود که 2.5 درصد آن را میتوان سفته اخذ کرد 0
ب- تضمین انجام تعهدات : مبلغ تضمین انجام تعهدات معادل پنج درصد ( 5% ) مبلغ اولیه پیمان ( مبلغ پیشنهادی پیمانکار ) است.
تضمین معتبر برای انجام تعهدات برحسب درصدی از مبلغ اولیه پیمان بصورت ضمانت نامه های بند الف تا ج و قسمتی از آن نیز به صورت ضمانت نامه های الف تا ج و علاوه بر آنها ضمانت نامه های نوع "د " که سفته میباشد:
با توجه به قوانین موجود بسیاری از مواقع و بنا به شرایط استفاده از سفته به عنوان تضمین مورد نظر دستگاههای اجرایی ضرورت پیدا میکند اما بسیاری از حسابداران و مسولین مالی و ذیحسابان ادارات دولتی و شرکتها و شهرداریها با کم و کیف و شرایط تکمیل سفته آشنا نیستند بنابراین ممکن است از قبول سفته به عنوان تضمین سر باز زنند و یا با عدم رعایت شرایط صدرور و ضمانت سفته خود را در موقعیت های چالش برانگیز میگذارند.
آنچه در این مقاله آمده است راهنمای عملی و ساده برای درک و فهم موجودیت سفته و قدرت اجرایی آن و همچنین در بر گیرنده شیوه و روش ساده برای تکمیل کلیه بندهای آن و روش وصول و یا انتقال و خرید و فروش درخواست ضامن چه به وسیله اشخاص حقیقی و چه اشخاص حقوقی خواهد بود در پایان مقاله روشهای ثبت حسابداری و همچنین روشهای اعمال نرخهای تنزیل را به طور مختصر توضیح خواهم داد .
امید که مورد استفاده قرار گیرد.
● تعریف سفته:
سندی است که به موجب آن امضا کننده تعهد می کند که مبلغی وجه در زمان معین یا به محض مطالبه از سوی دارنده، در وجه حامل یا شخص معین یا به حواله کرد آن شخص کارسازی کند.
سفته قائم به وجود دو شخص است: صادر کننده که مدیون و بدهکار است و شخص دیگر که ممکن است در هنگام صدور سفته معین یا نامعلوم باشد.
در صورتی که سفته برای شخص معینی صادر شود، نام و نام خانوادگی او در سفته آورده می شود در غیر این صورت به جای نام او نوشته می شود در وجه حامل. در مورد اول، شخص معین و در مورد دوم، دارنده سفته در مقابل صادر کننده طلبکار می شود و باید مبلغ سفته را در سررسید آن بپردازد. اگر سفته عندالمطالبه باشد، صادر کننده باید به محض مطالبه مبلغ آن را پرداخت کند
طبق ماده 307 ق ت سفته یا فته طلب سندی است که به موجب آن امضا کننده تعهد می کند مبلغی در موعد معین و یا هر وقت که حامل یا شخصی که سفته را در اختیار دارد، پولش را طلب کند بپردازد. اگر چه سفته حالا دیگر با ظهور چک ، جایگاه اولیه خود را از دست داده است ، اما هنوز دارای اعتبار و پشتوانه قانونی بالایی است و اگر مطابق قانون تنظیم شده باشد، دارنده آن از مزایای قانونی برخوردار است که اسناد عادی دارای چنان اعتباری نیستند و در مقابل چک از ارزش و اعتبار بالاتری برخوردار است. شاید تنها دلیل رواج بیشتر چک نسبت به سفته ، سهولت در صدور و وصول چک است ، چرا که خیلی راحت می شود با گرفتن یک دسته چک ، هر مبلغی که دوست داشته باشید از یک تومان تا هر چند میلیارد و تریلیارد تومان که می خواهید چک صادر کنید و به دست خلق الله بدهید، اما درباره سفته این طوری نیست و صادر کننده باید برابر با مبلغی که قرار است تعهد بدهد، اوراق سفته را از بانک یا مراکز فروش آن بخرد و روی آنها به تعهد اقدام کند.
همچنین یکی از اسناد تجاری که اشخاص عادی و بازرگانان در معاملات خود از آن استفاده می کنند، «سفته» است. سفته یک سند تعهد پرداخت می باشد که در آن امضا کننده متعهد می شود مبلغ مندرج در آن را پرداخت کند. اگر دارنده سفته بخواهد از مزایای قانونی این سند استفاده کند، باید با مقررات آن آشنا باشد در غیر این صورت دارنده آن نمی تواند از امتیازات این سند تجاری بهره مند شود و تنها قادر خواهد بود در دادگاه به عنوان یک نوشته عادی به آن استناد کند.
بیشتر شهروندان گمان می کنند که چون سفته در فرم های چاپی و تمبردار تهیه و توزیع می شود، سندی رسمی محسوب می شود و قانونگذار از آن (مانند چک) حمایت کیفری می کند یعنی در صورت عدم پرداخت وجه در سر رسید معین صادر کننده آن قابل تعقیب کیفری و در نهایت قابل مجازات می باشد. در صورتی که سفته سندی است تجاری که اگر مطابق قانون و با رعایت تشریفات مربوطه تنظیم شود، دارنده آن از مزایایی بهره مند می شود که اسناد عادی از آن برخوردار نیستند
· آیا سفته مانند چک قابل انتقال به دیگری است؟
عبارت «حواله کرد» در سفته به شخص این اختیار را می دهد که سفته را به دیگری واگذار کند. البته اگر عبارت حواله کرد نیز وجود نمی داشت، دارنده سفته می توانست با ظهرنویسی (پشت نویسی) آن را به شخص دیگری انتقال دهد.
· ظهرنویسی( پشت نویسی):
یعنی آن که دارنده سفته مطالبی را که در برگیرنده هدف او از دریافت یا انتقال سفته است در پشت آن نوشته و در زیر این مطلب، امضا می کند، پس ظهرنویسی برای انتقال سفته به دیگری یا وصول وجه آن است.
اگر ظهرنویسی برای انتقال باشد، دارنده جدید سفته دارای کلیه حقوق و مزایایی می شود که به آن سند تعلق دارد. انتقال سفته با امضای دارنده آن به عمل می آید. دارنده سفته می تواند برای وصول وجه آن به دیگری وکالت دهد که این عمل را برای او انجام دهد.
اصولاً ظهرنویسی برای انتقال است، اما اگر برای وکالت در وصول باشد، باید این موضوع در پشت سفته تصریح شود و به امضای ظهرنویس برسد. در واقع کسی که (با ظهرنویسی) وکالت در وصول سفته پیدا می کند، مانند دارنده سفته حق اقامه دعوی را نیز برای وصول آن خواهد داشت.
· اگر سفته با ظهرنویسی های متعدد به اشخاص گوناگون منتقل شود، در این حالت دارنده سفته برای مطالبه وجه آن به چه کسی می تواند رجوع کند و به بیان دیگر چه کسی مسوولیت پرداخت دارد؟
کسی که سفته را امضا کرده و ظهرنویس ها همگی در مقابل دارنده آن «مسوولیت تضامنی» دارند، یعنی دارنده سفته در صورت عدم پرداخت و واخواست، می تواند به هر کدام از آن ها که بخواهد (به صورت منفرد) یا به دو یا چند یا تمامی آن ها (به صورت دسته جمعی) مراجعه کند. همین حق رجوع را هر یک از ظهرنویس ها نسبت به صادر کننده سفته و ظهرنویس های ماقبل خود دارد. بنابراین صادر کننده به علاوه ظهرنویس ها، همگی مسوول پرداخت وجه سفته خواهند بود. بدین ترتیب انبوهی از مسوولیت ها برای پرداخت مبلغ مندرج در سفته ایجاد می شود. این مسوولیت در اصطلاح «مسوولیت تضامنی» نامیده می شود.
· آیا می توان از صادر کننده سفته ضامن خواست؟
پرداخت وجه سفته را می توان ضمانت کرد. این ضمانت ممکن است در رابطه با صادر کننده یا ظهرنویس ها صورت گیرد. در این صورت ضامنی که ضمانت صادر کننده یا ظهرنویس را کرده، فقط با کسی مسوولیت تضامنی دارد که از او ضمانت کرده است.
· نحوه اخذ ضمانت در ظهر( پشت) سفته:
1- ضمانت توسط اشخاص حقیقی
2- ضمانت توسط اشخاص حقوقی مانند شرکتها
· ضمانت اشخاص حقیقی:
برای اخذ ضامن و تعهد وی به پرداخت وجه سفته همراه با متعهد( پیمانکار) عبارت ذیل در قسمتی از فضای خالی پشت سفته نوشته و به امضای ضامن یا ضامنین که بر اساس آنچه در قبل گفته شد هویت آنها شناسایی و اثبات شده است و مدارک آنها نیز اخذ شده است برسد.
اینجانب ............ فرزند................دارای شناسنامه شماره..............متولد سال ........ کد ملی...................... صادره از ..... اهل.............ساکن.........................................کدپستی .................. شماره تماس همراه................ وثابت ............... منفردا و مشترکا و متضامنا همراه با متعهد پرداخت وجه سفته را در سررسید تعهد نمودم. تاریخ امضاء
· ضمانت اشخاص حقوقی:
این عبارت در صورتی که ضامن اشخاص حقوقی مانند پیمانکار هم صنف خودش باشد به این ترتیب تغییر میکند.
شرکت ........... ثبت شده به شماره ...... نزد اداره ثبت شرکتهای ثبت اسناد و املاک شهرستان و دارای مجوز شماره..... به نشانی ............ کد پستی ........... تلفن ثابت ................................ و همراه ............... به نمایندگی آقا/خانم...........................و ............. صاحبان امضاء مجاز شرکت برابر آخرین آگهی تغییرات منتشر شده در روزنامه رسمی شماره ................. مورخ ...........به عنوان ضامن منفردا و مشترکا و متضامنا همراه با متعهد پرداخت وجه سفته را در سررسید تعهد نمودم. تاریخ امضاء
· ارکان سفته:
1- امضاء و یا مهر متعهد
2- تاریخ صدور سفته
3- مبلغی که باید تادیه شود که بایستی ی به حروف نوشته شود.
4- کیرنده وجه سفته
5- تاریخ پرداخت وجه سفته
6-
· تاریخ سفته:
تاریخ سفته باید به تمام حروف و به خط متعهد سفته و یا ( شخصی که سایر بند های سفته را مینویسد) و در حضور مسول مربوطه و در زمان تنظیم قراردادتکمیل شود به نحوی که تاریخ قرارداد و تاریخ سفته ترجیحا یکی باشد.
· سر رسید سفته:
هنگام اخذ سفته به عنوان تضمین در معاملات دولتی و شرکتها و شهرداریها نیاز به قید تاریخ سررسید نمی باشد و سفته ترجیحا بدوت تاریخ سررسید و یا با درج عبارت ( عند المطالبه) اخذ شود و محل سررسید خالی بماند.
· گیرنده وجه سفته :
در مقابل عبارت ( به حواله کرد) در متن سفته عبارت نام دستگاه اجرایی مانند( شهرداری سرابله) نوشته شود.
· متعهد سفته:
در قسمت مشخصات متعهد چنانچه متعهد پیمانکار شخص حقیقی باشد مشخصات کامل شناسنامه ای برابر شناسنامه و کارت ملی با اخذ کپی شناسنامه و کارت ملی برابر اصل شده و اگر متعهد شرکتها و مهندسین مشاور و موسسات خدمات مالی و حسابداری و مدیریتی باشد مشخصات کامل شرکت از روی مندرجات آخرین تغییرات رسمی از جمله شماره ثبت و تاریخ و ...... و از امضاء کنندگان سفته (صاحبان امضاء مجاز) مانند مدیر عامل و رییس هیات مدیره و با توجه به آگهی تغیرات چاپ شده در روزنامه رسمی کشور مدارک شناسایی معتبر دریافت و ترجیحا کپی مدارک شرکت و صاحبان مجاز ضمیمه شود.
علاوه بر آن شماره تماس ثابت و همراه و همچنین آدرس شرکت و آدرس مدیران صاحب امضاء اخذ و در محل محل اقامت سفته نیز درج شوند.
·
لینک مستقیم http://mihanhamkar.com/buy_product_step2.php?uid=1746&pid=1572
نظرات شما عزیزان:
باسلام وخسته نباشید به شما استاد گرامی.مطلب کاملی در مورد سفته نوشته بودید اماسوالی که من دارم اینه که ایا ظهرنویسی سفته بامهرنیز درست است یاباید امضا هم داشته باشه؟اصلا به نظرمن مهر درست نیست میشه لطف کنید یه استدلال کنید
پاسخ:
از لحاظ مالی هر کسی حداقل یک شخصیت دارد که همون هویت آدماست
شما به عنوان خانم زهرا صداقت هویت حقیقی خود را در معاملات بکار می برید لذا هنگام پشت نویسی ،سفته از این هویت استفاده میکنید.... اما بعضی وقتا شخصیت دیگری هم دارید که برگرفته از یک هویت حقوقی است مثلا مدیر یک شرکت میشوید در این حالت اسم شما به عنوان نشانه هویت جدید بکار گرفته میشود برای تمیز بین شخصیت حقیقی و حقوقیتان و اثبات موجودیت مرجع شخصیت جدید به یک ابزار نیاز هست مهر به عنوان نماد شرکت یکی از این ابزارهاست بنابر این استفاده تنها از مهر بدون نام امضا کننده دارای اشکال است و ممکن است موجب ابطال پشت نویسی شود
و البته برعکس هم ممکن است اتفاق بیفتد یعنی نام مدیر عامل بدون مهر شرکت ممکن است موجب دشواریهایی در جریان وصول سفته شود.
موفق باشید
تبادل
لینک هوشمند
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
